Dysleksja

To warto wiedzieć – dysleksja cz 1.

Wokół definicji dysleksji istnieje wiele niezgodności. Brzmi ona następując: „Dysleksja jest jednym z wielu różnych rodzajów trudności w uczeniu się. Jest specyficznym zaburzeniem o podłożu językowym, uwarunkowanym konstytucjonalnie. Charakteryzuje się trudnościami w dekodowaniu pojedynczych słów, co najczęściej odzwierciedla niewystarczające zdolności przetwarzania fonologicznego. Trudności w dekodowaniu pojedynczych słów są zazwyczaj niewspółmierne do wieku życia oraz innych zdolności poznawczych i umiejętności szkolnych; trudności te nie są czynnikiem ogólnego zaburzenia rozwoju ani zaburzeń sensorycznych.
Dysleksja manifestuje się różnorodnymi trudnościami w odniesieniu do różnych form komunikacji językowej; często oprócz trudności w czytaniu (reading problems), dodatkowo pojawiają się poważne trudności w opanowaniu sprawności w zakresie czynności pisania (writing) i poprawnej pisowni (spelling).”(tłum. M. Bogdanowicz) (Perspectives 1994) .
Powyższa definicja mówi o specyficznych trudnościach w pisaniu i czytaniu. Należy jednak zwrócić uwagę, że problemy w nabywaniu umiejętności czytania i pisania, rzutują na nabywanie wiedzy i umiejętności na innych przedmiotach np. matematyce, historii, przyrodzie itp.
Mówiąc o dysleksji trzeba mocno podkreślić, że występuje ona u dzieci inteligentnych, pracowitych oraz zmotywowanych, choć mogą sprawiać wrażenie leniwych. Uczniowie „obdarzeni” dysleksją muszą więcej czasu poświęcić na przygotowanie prac domowych niż ich rówieśnicy. Mają mniej czasu na swoje pasje i zabawy. Z tego powodu mogą wystąpić u nich problemy emocjonalne: lek szkolny, zaniżona samoocena, wycofanie się czy depresja.
Dysleksja ma różne oblicza, jej podtypów jest wiele np. są dzieci czytające głośno, powoli
i niepłynnie, a także takie, które czytają szybko, ale robią wiele błędów. Często jest tak, że wraz z trudnościami o charakterze dyslektycznym współwystępują specyficzne zaburzenia językowe SLI, trudności ruchowe utrudniające pisanie czyli dysgrafia i zaburzenia w uczeniu się matematyki – dyskalkulia.
Należy pamiętać, że dysleksji nie pokona intensywna nauka i wielokrotne powtórki, wymaga ona pomocy specjalisty i specjalnie dobranych metod pracy. 
Opracowała: Ewa Szpakowska